Cola kreek-oude kampterrein 1964

Vandaag staat maar een doel voor ogen n.l het bezoek aan ons oude kampterrein, volgens Piet is dat niet meer te vinden. De colakreek heet zo omdat de kleur van het water op cola lijkt, dat komt echter door het blad van de Walapaboom een keiharde houtsoort.
Voor we vertrekken komt eerst de airco monteur, want 2 koelunits koelen niet meer, na nieuwe condensatoren te hebben geplaatst en de koude vulling te hebben bijgevuld, duurde een half ur, unen we om 10 uur vertrekken. De afstand van paramaribo naar Colakreek bij Zanderij is 42 km maar duurde 2 uur, zo druk is deze weg.Aangekomen bij het recreatiegebied lopen we het terrein op, Piet heeft een cabin gehuurd, nr 10 waar we de spullen neer kunnen leggen en zitten, na een drankje willen we op zoek naar het kampterrein, wat nu het recreatiegebied is liggen stenen trappen, die waren er in 1964 ook, en dit was de badplaats in plaats van douchen, eerst erin springen, dan erui inzepen en er weer in, hoe moeilijk kan het zijn?
Na het drankje gaan we op onderzoek uit, behalve Henk die wil zwemmen, maar ja in de droge tijd staat er niet veel water, het peil geeft 1,55 mr aan, Henk springt erin en komt plat op zijn buik terecht, nog geen 60 cm water.
Wij lopen langs de kreek naar links,maar vinden niets, de kreek buigt af en we wisten dat we hier ergens uit het bos kwamen om te gaan baden, niets te vinden wel een hek met een hangslot erop en een stukje pad.
Ik vraag aan de beveiliger die vlakbij aan een tafel zit, waar een open vlakte is en dat we hier 50 jaar gelden hebben gekampeerd, nee wist hij niets van, ja maar "wij hebben daar toen bomen geplant" zei ik, oh dan is het nu oerwoud, opeens zegt hij maar daar is wel een open plaats en er hebben padvinders gestaan," ja dat waren wij", hij had geen sleutel maar wijst ons de weg langs het hek.
Wij lopen het pad op aan het eind een splitsing we houden rechts aan en zien aan het einde van het pad licht, het bos was zeer dicht begroeid en donker, één liep met een stok om slangen te weren, een ander maakte veel lawaai, bij het einde zagen we direct een open vlakte en en de kreek weer terug, dit was het kampterrein, niet dat we exact de plek konden aanwijzen, maar het klopte. Onze reis was niet vergeefs geweest en we sloten af met een portie bami en softs toen op het recreatiepark terug waren. we gan morgen voor 3 dagen de echte bush in, eerst met de auto 2 uur rijden, dan 3 uur met de boot naar Jaw jaw en verder nar Isoudou.