Commewijne rivier Alliance-Bakkie

Vandaag gaan we richtig het oosten, 50 jaar geleden met de veerpont over een oude verharde weg, nu over de nieuwe hoge brug vanuit Paramaribo over een asfaltweg richting Moengo, je ziet direct dat de economie groeit doordat de infrastructuur is verbeterd, huizen, bedrijven en kavels te koop langs deze hele route.Na een uur rijden komen we bij een brug en hier liggen boten, Piet heeft hier met zijn neef afgesproken , we stappen aan boord, zwemvesten mee(verplicht) en we varen 2 uur de Commewijne rivier af, we gaan de zijrivier op en varen naar Alliance, een oude plantage aan de rivier, tijdens onze Bigikroetoe waren hier in de buurt op de plantage nieuw Amsterdam de allerlekkerste gepelde en gekoelde sinaasappelen de we in ons leven hebben gegeten.Alliance was ook een citrusplantage en een stichting wil deze weer in ere herstellen, de jonge aanplant staat er al, een paradijsje hier. Bij de rivier staan vrouwen te wachten op de boot richtig Alkmaar, het blijken onderwijzeressen te zijn die les geven aan 23 kinderen in Alliance, zij komen zondags aan uit Paramaribo en gaan vrijdags weer met de boot naar Paramaribo 4 uur varen.
Wij varen ook verder maar richtig Bakkie hier lunchen we onze meegebrachte maaltijd op en ontmoeten hier Marcha Mormon, haar verhaal begint 7 jaar geleden toen ze hier kwam op de oude plantage Reynsdorp om te kijken naar de geboorte plaats van haar grootouders, ze werd gerepen door de geschiedenis en het bleek dat de grootouders van haar grootouders omstreeks 1800 hier slaven waren, ze had zelfs nog grondrechten en wilde op deze plek blijven.
Met haar man is ze begonnen met het uitgraven van d e Warappakreek richting open zee, 9 km lang, ze bouwden een vogeluitkijkpost op het strand en vonden zoveel flessen en pijpen en andere zaken in de kreek dat ze een museum hebben ingericht, ook slavenkettingen liggen er, ook herstelden de oude sluisjes en hebben hier 3 prachtige lodges gebouwd, groete- en planten tuinen zijn nu aan het inrichten en mogelijk komt er nog een groeps accomodatie, ze doen alles zelf met behulp van lokale mensen en wonen in een deel van het oude huis, naast dit huis staan een herbouwde koffieloods die ze nagebouwd hebben van een oude tekening.
Dankzij deze ondernemersgeest en doorzettings vermogen komt er hier ecotoerisme en komen er ook nieuwe mensen wonen. Terug in de boot raakten we niet uitgesproken over het lef en de moed van dit echtpaar om door te gaan en wensen hun heel veel geluk, op deze prachtige plek. Achteraf hadden we langer moeten blijven, we hebben de kreek niet afgevaren en ook de oudes uikerfabriek die in het ourwoud ligt niet bezocht, even dachten we in de film "Hoe duur is de suiker" te zijn geweest.
De terugtocht met de boot duurde 2 uur, moe maar voldaan kwamen we om 6 uur in Parmaribo aan s"avonds eten in de stad.