Paramaribo- Peperpot-Marienburg

zaterdag 8 november, vandaag bezoeken we de stad Henk van Hunen en ik gaan om half negen op pad naar de markt via d Domineestraat en de Jodenbreestraat lopen we naar de waterkant, waar al 2 eeuwen de markt is.
Hier wordt de verse vis aangevoerd, er is ook een groetenmarkt met typische Surinaamse groente zoals kouseband, casave en specerijen, kip levend og geslacht en veel lachende Surinamers. Via de Jodenbreestraat lopen we terug naar de Moskee en de daarnaast gelegen Joodse synagoge, heel bijzonder alsof het normaal is dat twee geloven zo dich op elkaar zitten, via het VVV lopen we naar de hervormde kerk en zien direct daarachter de Katholieke houten kerk, die we nogmaals bezoeken, bijzonder aan deze kerk die op instorten stond en helemaal is gerestaureerd dat alle ramen verticaal open kunnen en staan en dat het net lijkt dat je buiten zit.Naast deze kerk staat de Surinaamse bank een modern gebouw van ruim 50 jaar oud in beton en aluminium buizen voor het glas, dit alles staat in de koninginnen straat waar verder alle huizen van hout zijn, zoals overigens alle gebouwen in dit deel van de stad tot aan fort Zeelandia toe, terecht dat Paramaribo op de lijst van werelderfgoed staat.We lunchen aan de waterkant bij het fort, fourageren voor het ontbijt en lopen naar ons appartement aan de Lotjesteeg.

Zondag 9 november, vandaag halen we oude herinneringen op en gaan met de auto rihting het oosten, over de hoge brug gaan we rechts af het plantagegebied in, we komen bij Peperpot waar een park met vogels en apen is gevestigd, we rijden door wij zien liever in het wild, we koemn na 1 km bij de koffieplantage Peperpot aan, hier in de woning van de eigenaar zijn de opnamen gemaakt voor de film, "Hoe duur is de suiker", bij de woning staat nog de oude koffieopslag en de woningen van de arbeiders die nog steeds zijn bewoond, we zien koffiestruiken en cacaobomen en plukken de vruchten.
We gaan naar de hoofdweg en lunchen bij Chaz een Javaans restaurant, Piet schotelt on Saoto en Pietjil, Saoto is gevulde kippensoep die je met rijst eet met een beetje sambal en Pietjil is kouseband, tauge en spinazie met grove pindasaus, erg lekker Javaans eten.
Volgende stop is de suiker fabriek Marienburg, hier waren we 50 jaar geleden ook, de fabriek werkte toen volop en overal suikerriet plantages, nu een grote industriële ruïne, we hebben veel foto's gemaakt om het contrast met mijn film nog eens vast te leggen, hier is een leuke recreatieplek van te maken met en prachtige hal bv als restaurant, nostalgie ten top, maar de reis is nog niet ten einde we rijden naar fort Nieuw Amsterdam dat we enige dagen gelden al van de waterkant hadden gezien, dit is een verdedigingsfort met een gevangenis en is nu een openlucht museum, de geschiedenis van de slavernij wordt er vertelt en er staan een paar oude wagens en een tentoonstelling van de dochter van Jurgen Raymans over de slavernij, we drinken een soft en gaan terug naar de stad vragen Piet of hij langs Oase wil rijden, Oase is een privé zwembad voor de bewoners van de wijk Zorg en Hoop erg elitair, voor ons een belangrijke plek omdat we hier in deze wijk woonden en elke dag elke dag hier zwommen en elkaar zagen, de toegang is niet vrij wij vertelden ons verhaal en mochten even binnen kijken, bijzonder deze plek na 50 jaar weer terug te zien, niets veranderd alleen geschilderd en aangevuld met sauna en extra tennisbanen.
Morgen nog meer herinneringen Colakreek.